Benim kabarık sevinç !!!

Bu otomatik bir çeviri.
Özgün dilde yayın okumak için buraya tıklayın.

Herkese iyi günler

İnternette yürürken, gerçekten sevdiğim Maine Coon kedi ırkının ortaya çıkışının efsanesine rastladım.

Coonların kökeninin rakunun Avrupa kedisine olan sevgisinin meyvesi olduğunu söylüyorlar. Böyle bir sevginin sonucu açıktır - açık ve gelişmiş bir av içgüdüsü, çizgili kuyruk, zengin palto.

Tabii ki, resmi versiyon daha az ilginç değil.

Efsaneye göre, 150-200 yıl önce, bu kediler ilk önce Maine'deki Amerikan kıtasında ortaya çıktı. Daha sonra, orada yaşayan fakir yerleşimciler, fareleri mükemmel bir şekilde yakalayan ve sahiplerinden özel bakım ve şefkat gerektirmeyen her zamanki kökenleri ve kısa saçlı kedileri vardı. Daha sonra oraya gelen daha zengin yerleşimciler safkan uzun saçlı ve sevecen kedilerini getirdi. Böylece, çiftçilerin ilgisi ve doğal seleksiyon olan "fakir" ve "zengin" cinsi Maine Coon ırkı yetiştirdi.

Çiftçiler, yanlarında yaşayan büyük kedilerin sıçanlara ve farelere yakalandıklarından, böylece kendi yiyeceklerini aldıklarından ve ormandan avlamayı reddetmediklerinden memnunlardı. Buna ek olarak, soğuk kışlarda bile, zengin kürkleri sayesinde, sokakta kolayca hayatta kalabilirler ve evde toplanamazlar.

Yıllar sonra, Maine Coon ırkı, ulusal bir gurur olarak tanınan galasında New York'un Madison Square Garden'da sunuldu.

İngilizceden çevrilen Maine Coon adı şu sözcüklerden oluşur: "Maine", bu cinsin geldiği Amerikan Amerikan eyaletinin adı ve "rakun" kelimesinin bir türevi olan "Coon" bir rakun. Bu nedenle, bu kedilere rakun denir.

Genel olarak, size cinsin tarihi hakkında değil, aşkları hakkında konuşmak istedim. Bucks'ım ve ben birlikte yaşıyoruz ve o, gerçek bir erkek beyefendi gibi, benimle ilgileniyordu home Eve yorgun geldin ve zaten kapıda buluştu. Ve eğer aniden hastalanırsa, o zaman her zaman oradadır, mırıldanıyor ve bir anda daha kolay yatıyor. Dairenin etrafında koşmayı severken, "ne tür oturma, birlikte koşalım"))). Şimdi bile, ben bir yayın yazıyorum ve o da onun yanında masanın üzerinde uzanıyor.

Bu yılın Şubat ayında evimizde yangın çıktı. Girişte her şey yanarken, dolarlarımın olduğu tek şey beni endişelendiriyordu. Onu hiçbir şekilde bulamadım, itfaiyeciler "dışarı çık" diye bağırdı ve "kedi olmadan gitmeyeceğim". Ona bir şey olduğu düşüncesi dayanılmazdı.

Ve bakalım, bulduk. Canlı! Cinsin ne kadar akıllı olduğunu hayal edebiliyor musunuz, o yatak odasındaydı, kapının dışında, yüzü dolabın köşesinde toplandı ve zarar görmedi, yani. en güvenli yeri buldum. Stres elbette sadece benim için değil, aynı zamanda kedi içindi. Ama bu olay bizi o kadar yaklaştırdı ki, muhtemelen birbirimizi kaybetmekten korkuyoruz !!! Çok akıllı ve sadık cins !!!! Ve Basya'm sadece bir mucizedir !!!!

Bu otomatik bir çeviri.
Özgün dilde yayın okumak için buraya tıklayın.